Οι "μικροί" ήρωες!

Γράφει η Άννα Βαπτίσμα

Αυτη την ανάρτηση την κάνω σαν μια έμμεση συγγνωμη απέναντι σε αυτόν τον τίμιο παίκτη της ομάδας μας .

Ως γνωστόν, εγώ η στριντζω, αγάπες στην ομάδα δεν έχω .Για μένα,το έχω ξαναπεί , γρανάζια μιας τεράστιας μηχανής είναι κ έρχονται κ παρέρχονται.

Στο τυπακι όμως από το Ιράν οφείλω κάποιες εξήγησεις. Ουκ ολίγες φορές, άμα τη αφιξει του ,τον έχω πάει αεροδρόμιο δεμένο με φιόγκο κ του έχω κουνήσει μαντήλι .

Κ σκάει μύτη ο Αλμέιδα ....

Κ αποκτούμε ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ !! Η πρόοδος του απίστευτη .Η προσπάθεια του συγκινητική. Η ζέση του να μάθει να κινείται κ επιθετικά ρομαντικά μαθητική .

Πηγαίναμε γήπεδο κ μας απασχόλουσε τι θα γίνεται στην δεξιά πλευρά .Στην αριστερή κλαιν !! Κ έρχεται κερασακι ο τραυματισμός Μοχάμαντι κ μένει να παίζει μόνος του ο βιονικος Ιρανός έναν ολόκληρο γύρο!

Η ανανέωση του συμβολαίου του ήταν το κομμάτι του παζλ που έλειπε . Που ΕΠΡΕΠΕ να γίνει .

Δεν ξέρω αν θα παίζει βασικός του χρόνου η θα μοιράζεται την θέση .Κ να σας πω ? Ούτε που με απασχολει .

Μου αρκεί που έμεινε να του δώσω το χειροκρότημα που του αναλογεί.

Έχσαν...Θα πάρω φανέλα σου αδερφέ !