Γράφει η Άννα Βαπτίσμα
Κ ενώ το καλοκαίρι πάλευει να έρθει, έχουμε εκλογές ( κλαιν ) κ το καρδιοχτύπι τώρα καταλαγιάζει ας κάνω έναν προσωπικό απολογισμό .
Ζήσαμε μια μαγεία φέτος ρε παιδιά .Κ μέσα κ έξω από την ΓΗΠΕΔΑΡΑ ΜΑΣ. Ήταν σαν να βιώσαμε μια συμπυκνωμένη χαρά ετών ,σαν να μας το χρωστούσε ,ένα πράμα .
Πρωτίστως το γήπεδο .Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρωτη φορά που πέρασα τα τουρνικε ( πρέπει να κοκκινησαν οι τριγύρω μου ,κόσμια δεν με ελεγες ) .Αυτό που αντίκρισαν τα ματάκια μου τα γαλανά .Τον ευρωπαϊκό αέρα αυτού του οικοδομήματος, την ακουστική, τον κόσμο .
Κοιταζομασταν μεταξύ μας κ τα βλέμματα λέγανε ιστορίες ολόκληρες . Ταλαιπωρήθηκαμε χρόνια στο Νταχάου κ ήταν σαν να βρήκαμε την δικη μας Εδέμ .( Πάντα ήσουν ΕΣΥ ΑΙΜΑ ΜΟΥ, εκεί δίπλα μου να γελάς από τις σκιές γιατί ήξερες !).
Κ μετά ...ήρθε ο Ματίας .
Ένας Αργεντινός άγνωστος στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι( προπονητικα) ,λίγο Δον Κιχώτης, λίγο ρόκας, λίγο ζεν .
Τον κοίταξα με το φρύδι υψωμένο αρχικά .
Κ ξαφνικά άρχισε το κρεσεντο του .Αθόρυβα, ταπεινά . Αγώνα με τον αγώνα μας έβαλε σε ένα κόσμο που όλα έιχαν το χρώμα του καλειδοσκόπιου .
Αγώνα με τον αγώνα ,σχεδόν κλαιγαμε ,γιατί τελείωναν οι αγώνες κ θέλαμε κ άλλο !!! Τι να πρωτοθυμηθω?
Την μεταμόρφωση Ρότα,Σιμανσκι ? Την αλλαγή του Χχσαφι σε Ντουρασελ ? Τον απαυδισμενο, αδιάφορο Γκαρσία σε ξεχυμενο ατι στη κατηφόρα ?.Τον πρίγκηπα της Ζαμουντα ? Τον αρχηγό σε νέο ρόλο ? Τον υπερηχητικό Γιονσον? Την Τσουμπεραρα?
Έγιναν όλοι μια οικογένεια .Κ οι πρώτοι κ οι δεύτεροι .
Γιατί οι δεύτεροι ήταν κ πρώτοι .Γιατί σε αυτή την ΑΕΚ όλοι έπαιζαν!
Κ ήρθε η γκολάρα του Γκατσι ( το πρώτο της Αγίας Σοφίας ), ήρθε το γκολ του Τσουμπερ μέσα στην Νίκαια .Ήρθε το πέναλτι του Νορντιν στο 90φευγα. Η τέρματαρα Μάνταλου - Αραούχο στην Τούμπα ,η αλητεία του Πετράν στο Καραισκακη.Κ το αποκορύφωμα ?
Η μοιρασιά χαρτοσακουλακιων από το πιτσιποπο τον Φερνάντεζ στο κλείσιμο της χρονιάς. Περνούσε ο καιρος κ άρχισα να πιστεύω ότι κάπως καλά θα πάει όλο αυτό . Κ ήρθε το πολυπόθητο πρωτάθλημα .Ζούσα σε ένα όνειρο μην με ξυπνάτε !! Ο χρόνος χτυπούσε σε ρυθμούς ΑΕΚ.
Ακόμα κ ο προσωπικός μου εσωτερικός πόνος κάπως...κάπως, απάλυνε τρόπον τινά . Κ μετά ? Να κ το κύπελλο ,νέα πανηγύρια ! Νέες τεράστιες, ονειρεμένες στιγμές στα Φιλαδέλφεια. Σε έβλεπα από την θέση μου, εκεί στα επίσημα να καμαρώνεις ,να μπαινοβγαίνεις.Μεσα στο πανηγύρι κ το χαμόγελο .
Γιατί αυτήν την ΑΕΚ την είχες δει ήδη εσύ ,όταν εμείς όχι ( πονεσαμε πολύ πρόεδρε αυτά τα χρόνια, βιώσαμε δύσκολα ως οπαδοί ,να μας συμπαθας) .Γιατί όλο αυτό το έφερες εις πέρας. Πείσμα κ ινατι γερο-Νικαιωτη μου κ δικαιωθηκες .
Κ τώρα??? Νομίζω ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας . Κ ήττες θα έρθουν ,κ δυσκολίες αλλά το νερό μπήκε στο αυλάκι ,ξεκίνησε μια νέα σελίδα της ΟΜΑΔΑΡΑΣ ΜΑΣ .Εχουμε κ το ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ.
Έχουμε ο ένας τον άλλον.Να κοιταζομαστε κ να τραγουδάμε ( παντου ) το χαρακτηριστικό μας συνθήμα FORZA ΑΕΚΑΡΑ. Σαν να είναι μια μυστική Μυθωδία να ακούσει το κιτρινόμαυρο σύμπαν .Μια σπονδή στο κιτρινόμαυρο πνεύμα που ζει μέσα στην Αγία Σοφία, όπως είπε ο μεγάλος .
Ξέρω ,αιθεροβαμων κ ρομαντικια θα πειτε .
Αλλά αυτή είμαι , αθεράπευτα ερωτευμένη με την ΑΕΚ.Τροπος ζωής ,ανάγκη ανασας .
Μετραω ανάποδα μέχρι αρχές Αυγούστου για να σε ξαναδώ αγαπημένη μου
Κ μια παράκληση ...ΜΕΙΝΕΤΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΡΕ ! Όλοι μαζί μια αγκαλιά να χοροπηδάμε κ πάλι για πάρτη της .
VAMOS ΑΕΚΑΡΑ ΜΟΥ !!!!
Comentários