Γράφει ο Κώστας Μιαούλης
Η εβδομάδα που πέρασε ήταν γεμάτη καταιγιστικές εξελίξεις. Το δίδυμο του Καρέρα με τον Ίβιτς, αποχαιρέτισε με συνοπτικές διαδικασίες μετά το ισόπαλο αποτέλεσμα με τον Βόλο στη Ριζούπολη. Η ΑΕΚ μπορεί να είχε αναζητήσει προπονητή μέσω του Ίβιτς μετά τον τελικό του Κυπέλλου, πρακτικά δεν μπόρεσε να βρει κάποιον καλό υποψήφιο σε αυτό το διάστημα που μεσολάβησε μετα τις 12/9. Ο διοικητής της Ένωσης από την άλλη είχε κάθε πρόθεση να εξαντλήσει την θητεία του ο Ιταλός και για φέτος και στη λήξη της σεζόν να κάνει ταμείο και να του έδινε την δυνατότητα στον Καρέρα να ήταν εκείνος που θα οδηγούσε στο νέο γήπεδο. Πριν περάσουμε στο θέμα του Χιμένεθ θα πρέπει να εξηγήσουμε πως ο Καρέρα έδινε την εντύπωση με τον τρόπο που χειριζόταν τα ματς φέτος, πως θέλει να αποχωρήσει. Μια αποχώρηση που δεν ήρθε το καλοκαίρι, επειδή πιστεύω πως και οι δύο πλευρές, έκαναν την ανάγκη, φιλότιμο. Συνέχισαν όμως σε έναν δρόμο που τελικά κατέληξε σε αδιέξοδο. Ο Καρέρα ήταν άλλος προπονητής μέχρι τα πλέι οφ και κάποιος άλλος στην σεζόν που άρχισε τον ένατο μήνα. Ήταν περισσότερο ένας διεκπεραιωτης και λιγότερο ένας προπονητής. Ήταν ένας κοουτς που πήγαινε στα λίγα λεπτά πριν από μία προπόνηση και έφευγε πρώτος από αυτήν, αντί να πηγαίνει νωρίτερα από όλους. Η δουλειά του περιοριζόταν στο να παρακολουθεί τους αντιπάλους κάνοντας σκάουτινγκ τις ομάδες που έπαιζαν κάθε βδομάδα με την Ένωση.
Από την άλλη ο Ίβιτς απέτυχε σε πολλά. Τα συμβόλαια των Λιβάγια και Ολιβέιρα που δεν ανανεώθηκαν, ο Χνιντ που μοιάζει με αποτυχημένη προσθήκη από τη στιγμή που και δαπανήθηκαν 700.000 ευρώ περίπου, αλλά και έγινε σίριαλ η μεταγραφή του, έχει σοβαρά θέματα προσαρμογής που δεν είναι απλά αγωνιστικά, αλλά έχουν να κάνουν και με τον τρόπο ζωής του παίκτη. Για πολλά συμβόλαια από τα οποία η Ένωση ήθελε να απαλλαγεί, λύση δεν βρέθηκε και το ρόστερ αριθμεί πάνω από 40 παίκτες. Ο Ίβιτς πάνω από όλα δεν μπόρεσε να κρατήσει το ενδιαφέρον του Καρέρα ζωντανό και να δώσει στη διοίκηση να κατανοήσει πόσο σοβαρό ήταν το ζήτημα του Καρέρα μέσα στα αποδυτήρια, ειδικά από την στιγμή που οι παίκτες σχολίαζαν την πολύ οριακά επαγγελματική σε ωράρια δουλειάς, συμπεριφορά του προπονητή. Τέλος, αλλά πιο κύρια, ο Ίβιτς δεν ήταν σύμφωνος με την πρόσληψη Χιμένεθ και άρα μοιραία το διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο. Τι πρέπει να κάνει ο Ανδαλουσιανός στην 4η θητεία του στον κιτρινομαυρο πάγκο; Αν θέλει να παραμείνει για 1.5 χρόνο, οφείλει αυτή τη φορά ειδικά να σπάσει αυγά. Να είναι εντελώς ειλικρινής με τη διοίκηση για τα θέλω του. Να σουλουπωσει τα αποδυτήρια με πυγμή που έλειψε και να δώσει στους σταρ, με πρώτο και καλύτερο τον αρχηγό, πως θέση στην ενδεκάδα δεν έχει κανείς δεδομένα. Να εμπνεύσει πολλούς παίκτες που με τον Ιταλό είχαν χάσει κίνητρο και όρεξη. Αν θέλει να μείνει αυτή τη φορά και τον ενάμιση χρόνο ο Μανόλο, οφείλει να μην είναι διπλωμάτης με κανέναν. Ειλικρινής και σκληρός να είναι, για το καλό του συλλόγου.
