Γράφει ο Ηλίας Θεοδοσόπουλος
Το καλοκαίρι που πέρασε ο Δημήτρης Μελισσανίδης κάνοντας πράξη την υπόσχεση που είχε δώσει, αλλάζει σχεδόν όλη την ομάδα πραγματοποιώντας 14 μεταγραφές παικτών και αλλάζει και το προπονητικό τιμ, ενώ στις θέσεις του τεχνικού διευθυντή και εκτελεστικού διευθυντή (2 πολύ καίριες θέσεις για την ομάδα) κατέχουν οι Κονέ και Παπαδημητρίου.
Όλες αυτές οι αλλαγές δημιουργούν κατά γενική ομολογία κλίμα μεγάλου ενθουσιασμού σε όλον τον Ενωσίτικο κόσμο και η αισιοδοξία και ελπίδα είναι διάχυτη γι αυτό που θα ακολουθούσε!
Δεν πέρασε μόλις 1,5 μήνας από το "δεν σας βλέπουμε" η γνωστή κίνηση που έγινε viral με τον Τσούμπερ, και φτάσαμε από το "δεν σας βλέπουμε" που πάμε με τον Μιλόγεβιτς προπονητή...
Αμέσως σχεδόν με τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα ο Μιλόγεβιτς αποτελεί παρελθόν, και την θέση του καταλαμβάνει ο Γιαννίκης, πάλι σε κλίμα ενθουσιασμού για κάτι το καινούργιο για κάτι το νέο και το διαφορετικό.
Τα αποτελέσματα που ήρθαν όχι μόνο άσχημα αλλά αδιανόητα τραγικά για το μέγεθος της ΑΕΚ που τους τελευταίους 2 μήνες όχι πορεία πρωταθλητισμού δεν κάνει αλλά πορεία... υποβιβασμού με 5 ήττες σε 6 παιχνίδια από τις οποίες οι 4 μέσα στο ΟΑΚΑ!
Είναι πλέον ολοφάνερο και στον πιο αδαή ότι η ΑΕΚ όχι μόνο απέτυχε φέτος αναλογιζόμενοι ότι αποκλείστηκε από το καλοκαίρι και από την Ευρώπη (ενώ οι άλλοι δυο βασικοί αντίπαλοι της έιναι μέσα στους στόχους τους και συνεχίζουν ακόμα και στην Ευρώπη!) αλλά αυτή η χρονιά είναι μια από τις χειρότερες στην ΙΣΤΟΡΙΑ της βάσει όσο αξύμωρο και αν ακούγεται αυτό, και του ρόστερ που την απαρτίζει!
Γιατί το φετινό ρόστερ της ΑΕΚ δεν είναι εξ ολοκλήρου για πέταμα αφού υπάρχουν πολλές και σημαντικές μονάδες μέσα σε αυτό, ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που οπουδήποτε αλλού η απόδοση τους θα ήταν ακόμα καλύτερη από αυτή που βλέπουμε και υπάρχει μεγάλος ΚΙΝΔΥΝΟΣ να απαξιωθούν και να χαθούν και αυτοί μέσα σε όλα αυτή την μιζέρια και την καταθλιψη που κυριαρχεί (υπάρχουν πληροφορίες ότι π.χ ο Γκαρσία έχει απογοητευτεί τόσο πολύ που θα ζητήσει να φύγει το καλοκαίρι)
Τελικά τι φταίει για αυτή την απίστευτη αγωνιστική κατρακύλα;
Αυτό που διαπιστώνω και με πόνο ψυχής μάλιστα που δεν ήθελα να το παραδεχτώ στον εαυτό μου όπως και άλλωστε πολλοί, είναι ότι η ΑΕΚ έχει μικρύνει όχι σε παίκτες αλλά σε νοοτροπία όσον αφορά το μέγεθος της, έχει χαμηλώσει τον πήχυ αδιανόητα σε θέσεις κομβικές (τεχνικός και εκτελεστικός διευθυντής) αλλά φυσικά και στη θέση του προπονητή και του ονόματος που της αρμόζει, και έχει γίνει μια ομάδα γενικά φοβισμένη!
Αν προσθέσουμε και την ανικανότητα που υπάρχει στην ενίσχυσή της την περίοδο των μεταγραφών, συν τον ανύπαρκτο σχεδιασμό και πλάνο αλλά και την ατυχία (π.χ δοκάρι και έξω το χθεσινό σουτ του Κούρτιτς και θα λέγαμε άλλα - αλλά στην ουσία θα προσπαθούσαμε να κρύψουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι) τότε οδηγούμαστε σε ένα συμπέρασμα στο τι έφταιξε και έχει φτάσει η ΑΕΚ σε αυτόν τον διασυρμό.
Ποιος έχει την ευθύνη φυσικά και που καταλήγει όλο αυτό;
Μα φυσικά στον Δημήτρη Μελισσανίδη που είναι αυτός που αποφασίζει για όλα στο τέλος.
Επί εποχής Μελισσανίδη προσέξτε τι θα διαβάσετε, η ΑΕΚ έχει αλλάξει 14 προπονητές και 7 τεχνικούς διευθυντές!
Και φτάσαμε εν έτη 2022 την χρονιά που η ΑΕΚ ετοιμάζεται για την συγκλονιστική επιστροφή της στη Νέα Φιλαδέλφεια και την Αγιά Σοφιά, να έχει σαν μπροστάρηδες σε αυτή την επιστροφή τους Γιαννίκη, Κονέ, Παπαδημητρίου!
Αλήθεια αν το έλεγαν αυτό σε κάποιον ΑΕΚτζή την χρονιά του '18 που πήραμε το πρωτάθλημα, πως θα αντιδρούσε; Απλά θα έβαζε τα γέλια σαν το τέλειο το ανέκδοτο!
Ε αυτό το ανέκδοτο παραλίγο να γίνει πραγματικότητα, και λέω παραλίγο γιατί όλοι αυτοί εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και εκτός συγκλονιστικής εκ νέου αυτοχειρίας, θα αποτελούν παρελθόν για την ομάδα, τις επόμενες μέρες ή επόμενους μήνες όσπου να τελείωσουν οι αγωνιστικές υποχρεώσεις. Σε αυτό το σημείο να προσθέσω και την θέση που κατέχει ο Δημητριάδης και που και εκεί χρειάζεται αλλαγή αφού όλοι έχουν αλλάξει στην ΑΕΚ εκτός από αυτόν, αξίο μεγάλης απορίας...
Και αναρωτιόμαστε όλοι τώρα και εδώ είναι το πιο περίεργο της υπόθεσης και το πιο "υπόγειο" θα έλεγα, ο Δημήτρης Μελισσανίδης επηρεάζεται από τις αποφάσεις που παίρνει από τον περίγυρό του;
Γιατί σίγουρα ο δοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ είναι αυτός που παίρνει τις τελικές αποφάσεις, αλλά πόσο ρόλο παίζουν αυτοί που τον πλαισιώνουν, και πόσο τον επηρεάζουν ώστε να πάρει άλλη μια απόφαση που μπορεί να οδηγήσει πάλι σε λάθος;
Γιατί μην ξεχνάμε ο Μελισσανίδης δεν έχει μόνο την ΑΕΚ να ασχοληθεί, αλλά πέρα από το γήπεδο, έχει μια εταιρία κολοσσό και που δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο.
Παράλληλα όμως ο Μελισσανίδης έχει παθολογική αγάπη για την ΑΕΚ και αυτό δεν χρειάζεται καν να το αποδείξει!
Σε μεταγραφές παικτών άλλες θα σου βγούνε άλλες όχι, όπως γίνεται σε όλες τις ομάδες του κόσμου, στη τοποθέτηση όμως ατόμων σε νευραλγικές θέσεις, σε θέσεις που χρειάζεται έντονη προσωπικότητα,κύρος και γνώσεις, και που θα μετριάσουν την πιθανότητα του λάθους στις μεταγραφές, αλλά το κυριότερο θα σου δώσουν πλάνο και όραμα και θα σου ανοίξουν τον ορίζοντα σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη την ευθύνη την έχει αποκλειστικα ο ίδιος και οι συνεργάτες τους οποίους εμπιστεύεται, και εδώ είναι το σημείο που ΑΠΕΤΥΧΕ οικτρά η ΑΕΚ όχι μόνο φέτος αλλά τα τελευταία χρόνια.
Η ΑΕΚ έχει πλέον άπλετο χρόνο για να ετοιμαστεί ξανά από την αρχή κρατώντας σαν βάση αυτούς που αξίζουν στο έμψυχο δυναμικό της, αλλά το κυριότερο να στελεχωθεί από άτομα με κύρος,γνωριμίες και γενικά απόλυτα γνώστες του αντικειμένου και να πετάξει μέσα από τον οργανισμό της όλο αυτό το τοξικό περιβάλλον που την έχει "κυκλώσει" (μια σκέψη... πρόχειρη, άραγε στην ΑΕΚ της Αγιάς Σοφιάς δεν έχουν θέση σε καίρια πόστα ο Μπάγεβιτς και ο Ντέμης;)
Ο κόσμος έχει πικραθεί αφάνταστα έχει απογοητευτεί στο μέγιστο βαθμό αφού μέσα σε όλη αυτή την καταχνιά της πολύ δύσκολης της τρομερά δύσκολης εποχής που ζούμε, ψάχνει μια χαρά να "κρατηθεί" ή που θα τον κάνει να ξεχαστεί.
Και έρχεται η μια πίκρα μετά την άλλη και ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ σε καμιά περίπτωση γιατί πάντα ήταν εκεί!
Όπως θα είναι και τώρα (γιατί η καψούρα δεν θα φύγει ποτέ) αρκεί να δει πριν το ολόλαμπρο "φως" της Αγιάς Σοφιάς ένα χάραγμα ελπίδας και ουσιαστικών σοβαρών πράξεων, όσο θα βαδίζουμε σε αυτό που όλοι με τόση μεγάλη λαχτάρα, και αδημονία περίμενουμε!
