Μαύρισε η ψυχή μας...

Γράφει ο Ηλίας Θεοδοσόπουλος

Mαύρισε η ψυχή μας - μαύρισαν όλα.

Είμαι θλιμένος, θυμωμένος, εξοργισμένος...

Δεν με ενδιαφέρουν τα κόμματα!

Είναι όλα τα ίδια ΣΚΑΤΑ. Δεν με νοιάζουν τα λόγια μετά από κάθε τραγωδία μετά από κάθε καταστροφή .Δεν δίνω καν σημασία!

ΣΚΟΤΩΝΟΜΑΣΤΕ - ΠΝΙΓΟΜΑΣΤΕ - ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΕ!!

Κουράστηκε ο κόσμος όλος αηδίασε και γνωρίζει πλέον πάρα πολύ καλά ότι σε πολλές δραστηριότητες μπορεί να ζει κατά τύχη...

Όπως στη τύχη έχουν αφήσει όλα αυτοί οι αφιλότιμοι, οι αναίσθητοι (που φορούν τον μανδύα της ευαισθησίας μόνο σε τραγωδίες και καταστροφές) την τύχη της χώρας σε πολλά επίπεδα με κορυφαίους τους άξονες ΥΓΕΙΑ και ΑΣΦΑΛΕΙΑ, και το μόνο που τους νοιάζει είναι να αναδείξουν ότι εμείς που τα κάνουμε όλα ένα μπάχαλο είμαστε καλύτεροι από τους άλλους που τα κάνουν δυο φορές χειρότερα.

Δηλαδή σε αυτή την χώρα η εξέλιξη αφορά όχι στο να δείξουμε πρόοδο αλλά στο να δείξουμε ποιος είναι ο λιγότερο ανίκανος από τον άλλον,κάτι που στην ουσία σε οποιδηποτε βαθμό αναδεικνύει μόνο την ανικανότητα σε προσφορά στους πολίτες σε αυτονόητες υπηρεσίες ζωής!

Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εχουν περάσει από τα χέρια τοσων κυβερνήσεων και δεν έχουν πράξει ούτε τα αυτονόητα σε θέματα ΒΑΣΙΚΑ, και όλα αυτά εν έτη 2023 ( σε αυτή την περίπτωση οι ζωές εκατοντάδων ανθρώπων κρεμόταν από το γύρισμα που θα κάνει ένας άνθρωπος στο κλειδί για τις ράγες - ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!) και την στιγμή που ο μισθός παραμένει σταθερά στις τσέπες τους στα 6 με 7 χιλιάδες ευρώ τον μήνα ενώ ένας μέσος Ελληνας φτάνει τα 700...

Μήπως άλλωστε το παιδί του κάθε επώνυμου πολιτικού θα πάρει το τρένο να ταξιδέψει βράδυ για να πάει σπίτι του;; ΑΣΤΕΙΑ ΛΕΜΕ;;; Ή μήπως θα βρεθεί σε κάποιο ράντζο νοσοκομείου αν του προκύψει κάποιο απρόοπτο πρόβλημα υγείας;; ΞΑΝΑΛΕΜΕ ΑΣΤΕΙΑ ΕΤΣΙ!

Το θέμα είναι ότι όσα και να γράψει κάποιος τώρα όσα και να ακούσει πάλι θα περάσει ο καιρός και θα ξεχαστεί ΚΑΙ αυτό και απλά θα υπάρχει σαν σημείο αναφοράς μιας ακόμη κατάμαυρης σελίδας.

Αυτοί που δεν θα ξεχάσουν ΠΟΤΕ όμως είναι οι γονείς και οι συγγενείς ΟΛΩΝ αυτών των ανθρώπων που μετά τον αβάσταχτο πόνο και τα ουρλιαχτά της συμφοράς το μόνο που θα κάνουν είναι να ζητάνε παρηγοριά από τον Θεό κοιτάζωντας τον ουρανό και έχοντας στο μυαλό ότι η ψυχή του παιδιού τους, τους "βλέπει" αν και τα δάκρυα από το πρόσωπο δεν θα στερέψουν ποτέ...