Ο Γιάννης Σηφάκης σχολιάζει την εμφάνιση της Βασίλισσας στη Λευκορωσία, την πρόκριση στην επόμενη φάση του Basketball Champions League και τη συνέχεια της σεζόν.
Για ακόμη μία φορά δεν γίναμε σοφότεροι βλέποντας την ΑΕΚ. Εξακολουθούμε να βλέπουμε τα ίδια προβλήματα στο παιχνίδι της, τα ίδια κενά στο ρόστερ και τα ίδια λάθη από παίκτες και προπονητή.
Η ΑΕΚ δίχως να πείσει, πήρε την νίκη-πρόκριση στην επόμενη φάση της ευρωπαϊκής διοργάνωσης της FIBA, η οποία εφέτος δείχνει να ξεπερνά κατά πολύ σε δυναμική και ποιότητα το Eurocup και είναι στο χέρι της Οργανωτικής Επιτροπής του BCL να στοχεύσει υψηλότερα.
Για να έχει κανείς μια πιο πλήρη εικόνα, στην φάση των ομίλων αποκλείστηκαν ήδη οι Γαλατασαράι, Ντιζόν, Λιετούβος Ρίτας και Νταρουσάφακα, κοντά στον αποκλεισμό είναι και η Μπιλμπάο, ενώ είναι πολύ πιθανό είτε μία εκ των Χάποελ Ιερουσαλήμ και Λιμόζ, είτε και οι δύο ομάδες, να μείνουν εκτός του Top-16.
Καταλαβαίνει λοιπόν ο καθένας ότι το επίπεδο της διοργάνωσης έχει ανέβει σε σημαντικό βαθμό και πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Ακόμη και μία κακή βραδιά μπορεί να κοστίσει ακριβά.
Η ΑΕΚ σημείωσε ένα σημαντικό σερί στον πρώτο γύρο του ομίλου με τρεις νίκες σε τρία παιχνίδια (όλα εντός έδρας), δείχνοντας από την αρχή ότι στοχεύει ψηλά και θέλει να ξεμπερδεύει νωρίς με την υπόθεση πρόκριση.
Στον δεύτερο γύρο όμως, η Βασίλισσα δεν είχε την ίδια απόδοση. Λίγο οι απουσίες, λίγο τα κενά διαστήματα που προέκυψαν, λίγο τα λάθη προπονητή-παικτών στις επιλογές, δεν ήθελαν και πολύ ώστε το σύνολο του Ηλία Παπαθεοδώρου να σημειώσει δύο ήττες, να βρεθεί με την «πλάτη στον τοίχο» και να φτάσει να παίζει ματς-τελικό στη Λευκορωσία.
Παρ’ όλα αυτά, η ΑΕΚ νίκησε, προκρίθηκε, πήρε ψυχολογία ενόψει συνέχειας, όμως δεν έπεισε με την απόδοσή της.
Οι απουσίες καίριων για την λειτουργία της ομάδας παικτών μοιάζουν τεράστιες, αφού δεν υπάρχουν άλλες αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις. Τα κενά των Ζήση, Κατσίβελη και Γιάνκοβιτς δεν μπορούν να καλυφθούν επαρκώς και οι αντίπαλοι δείχνουν ότι μπορούν να διαβάσουν σωστά την ΑΕΚ και να την χτυπήσουν στα τρωτά της σημεία.
Αυτό έγινε και στη Λευκορωσία, όπου η Τσμόκι-Μινσκ έβρισκε διαρκώς σκορ από την περιφέρεια με μακρινά σουτ και μάλιστα πήγε στο τέλος να κλέψει το ματς πετυχαίνοντας 35 πόντους στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Το σφίξιμο του ροτέισον από την πλευρά του Ηλία Παπαθεοδώρου ήταν μία ανάγκη, με βάση τις απουσίες και το μέτριο πρόσωπο κάποιων παικτών το τελευταίο διάστημα. Η κούραση στην τέταρτη περίοδο ήταν λογική, όμως η εμπειρία της ομάδας έδωσε την νίκη-πρόκριση στην επόμενη φάση.
Από εδώ και πέρα, η Βασίλισσα θα στρέψει την προσοχή της στα παιχνίδια εντός συνόρων, εκεί όπου πρέπει να διατηρήσει την απόσταση ασφαλείας από τους αντιπάλους της ώστε να τερματίσει δεύτερη στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος.
Μην ξεχνάμε ότι τον Φεβρουάριο θα διεξαχθούν και οι αγώνες Κυπέλλου, μία ακόμη πρόκληση για την ΑΕΚ, ένα ακόμη τρόπαιο που πρέπει να διεκδικήσει. Και βέβαια περιμένουμε την κλήρωση της επόμενης φάσης του BCL.
Στο εξής, ο βαθμός δυσκολίας και οι απαιτήσεις αυξάνονται και πρέπει άπαντες στην ομάδα να είναι έτοιμοι για τη συνέχεια.
ΥΓ 1: Ακόμη και υγιείς να ήταν όλοι οι παίκτες, το κενό στη θέση «2» θα εξακολουθούσε να ήταν φανερό. Το καμουφλάρισμα που επιχειρήθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα με Κατσίβελη και Λοτζέσκι ήταν επιτυχημένο, όμως στα δύσκολα παιχνίδια Δεκέμβρη-Γενάρη, σε συνδυασμό με τις απουσίες των περιφερειακών παικτών, η έλλειψη ενός ποιοτικού γκαρντ ήταν εμφανέστατη. Θα είναι κρίμα να μην υποστηριχθεί το σύνολο με έναν καλό παίκτη στους «κοντούς», θα είναι και άδικο από την διοίκηση να μην προστατεύσει επαρκώς την ίδια της την επένδυση.
ΥΓ 2: Για να μπορέσει να μακροημερεύσει μία διοργάνωση επιπέδου, πρέπει να βελτιώνεται διαρκώς σε πολλούς τομείς. Η διαιτησία είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα το οποίο όμως χρήζει αλλαγών. Δεν αναφέρομαι στον αγώνα στην Λευκορωσία, για να μην παρεξηγηθώ. Όμως δεν βλέπουμε να γίνονται βήματα μπροστά στον συγκεκριμένο τομέα. Μάλλον το αντίθετο...
